Żadne z krzyży i kapliczek ludzie nie tworzyli jedynie w celach kultowych, każde z nich powstawały bowiem w jakimś celu. Krzyże stawiano w miejscach ważnych, znaczących dla ludzi: przy kościele, w centrum osady lub wsi, wyznaczając w ten sposób jej punkt centralny, na początku lub na końcu zabudowań wytyczając jej granice, a także na rozstajach dróg, gdzie żegnano odchodzących. Mieszkańcy wiosek stawiali kapliczki i krzyże z różnych pobudek. W obliczu nieszczęść i kataklizmów miały one charakter błagalny. W chwilach radosnych budowano kapliczki dziękczynne. Spełniały one także funkcje kultowe. Wokół nich ogniskowało się życie religijne, stanowiły źródło wielu ludowych zwyczajów.
